Proxy racen, een Mosler voor RAA 2008

Een proxy is een race waarvoor je de auto opstuurt naar de organisator, die stuurt de auto’s van de inschrijvers dan door naar de verschillende banen waar geraced wordt. Meestal ontstaat het idee voor zo’n race op een internetforum. Er wordt een reglement gepubliceerd, mensen slaan aan het bouwen, sturen auto’s op en het hele verloop van de races is dan via het forum te volgen. De rijders leveren dan kommentaar op de auto’s, er worden kwalificaties gereden om te zien welke de snelste over één ronde is en dan een complete race. Er wordt op allerlei banen gereden door veel verschillende mensen en je kunt de auto niet tussendoor aanpassen, dus gaat het er om dat je een betrouwbare allround auto moet bouwen die makkelijk te rijden is. Het is een leuke manier om je auto op plaatsen te laten racen waar je zelf misschien nooit zult komen en je autobouwkunsten met mensen uit de rest van de wereld te vergelijken.

Via het forum van Slot Car Illustrated worden verschillende proxies georganiseerd. Volgend jaar wordt de derde Race Across America gehouden en dat leek me wel een leuk evenement om op in te gaan schrijven. Aan de voorgaande edities deden voornamelijk Amerikanen mee met een paar verdwaalde Canadezen en een Engelsman; niemand van het vaste land van Europa. Amerikanen hebben toch vaak een beetje andere ideeën over tunen, ze zijn gek op siliconen en dan heb ik het niet alleen over borsten, dus leek het me wel wat om daar iets Europees tegenover te gaan zetten. Om de rijder een beetje Nederlands tintje te geven heb ik een mengseltje gemaakt van de helmen van Gijs van Lennep en Toine Hezemans. Echte rijders en niet van die door PR trainingen verpeste marketingpoppetjes die er nu rondlopen. Oh, en ze wonnen toen races, nóg een verschil met de generatie van nu.

In de RAA zijn vier klassen: twee voor LMP's en twee voor GT's. Bij de eerste vooraankondiging was ik nog van plan om in te gaan schrijven voor een LMP klasse omdat dat toch de snelsten zijn. Toen de regels gepubliceerd werden bleek echter dat de NSR Mosler mee mocht doen in de GT klasse ondanks het feit dat hij niet goed op schaal is en presteert als een LMP. Omdat er voor de GT klassen wat langzamere motoren voorgeschreven zijn leek het me een leuke uitdaging om daar dan voor in te schrijven en dan te zien of het even goed lukt om in de buurt van de LMP's te komen. NSR wordt in Amerika als een exoot gezien omdat die auto's daar wat meer kosten dan hier, daarom zullen er maar weinig Moslers aan die race mee gaan doen. Er worden wel redelijk wat Slot.it McLarens verwacht, reden te meer voor mij om een NSR in te gaan zetten.

In tegenstelling tot de LMP's is er voor de GT's een minimum gewicht voorgeschreven: de auto moet minstens 100 gram wegen. Dan kom je al snel uit bij een Boxer formaat motor, ten eerste voor het koppel dat je nodig hebt om dat gewicht van zijn plaats te krijgen en ten tweede om aan het gewicht te komen. De meest geschikte motoren die op de lijst van toegestane motoren staan zijn de Slot.it Boxer 24 en de Ninco NC-5. Ik heb voor een NC-5 gekozen vanwege het hogere koppel en omdat ik er een aantal had liggen waaruit ik degene pikte die het mooiste liep.

Na het spuiten en in elkaar zetten heb ik de auto gewogen. Hij is 82 gram, er moet dus minstens 18 gram lood in geplakt gaan worden. Met zo veel lood kun je de balans van een auto aardig beïnvloeden, daarom heb ik eerst maar de standaard gewichtsverdeling bekeken omdat ik weet dat de auto standaard zonder lood goed rijdt. Verrassing: 30% van het gewicht rustte op de sleper en 70% op de achteras. Dat wijkt nogal af van de 50/50 verdeling die theoretisch ideaal zou zijn, het lijkt meer op wat je in een oude VW Kever of Porsche 911 tegen komt. 50/50 gaat dus sowieso niet lukken, er drukt nu al 56 gram op de achteras. Ik ga nu eerst eens zien hoe hij rijdt met alle ballast zo ver mogelijk naar voren. Er is tijd genoeg om alles helemaal in orde te krijgen, de eerste race zal ergens in maart volgend jaar zijn.