Een oudje: Ninco Alfa 155 V6 DTM



Deze auto had ik al een tijdje in kitvorm liggen. Ik had hem overgenomen van iemand die met slotracen stopte; die had hem ook al weer een tijdje dus ondertussen is hij al zwaar verouderd. Maakt niet uit, ik vind het een mooi bruut model. De body was oranje en er zat een stickersetje bij voor een witte versie van een onbekende Duitse rijder. Ik ben niet gek op witte auto's, voor het gemak had ik hem oranje kunnen laten en dan Jägermeister stickers kunnen kopen maar ik vind dat rood een mooiere kleur is voor een Alfa.



Omdat ik het spuiten nu een beetje onder de knie begin te krijgen durfde ik dat wel aan. In de bak met onderdelen lagen nog vier MB Slot voorwielen, de achterwielen hoeven bij een DTM wagen niet veel breder te zijn dan voor dus dat kwam goed uit. De motor is een PN Racing Nasaka. Die heb ik ooit een keer in een vlaag van verstandsverbijstering gekocht omdat er kogellagertjes in zitten en neodymium magneten. Ik ben gek op zulk soort technische details. Die magneten zijn een stuk sterker dan de keramische magneten die je meestal in motoren vindt, dat zorgt voor een hoger koppel. Een bijwerking van die magneten is dat die motor op zich al bijna 50 gram magneetkracht trekt in een LMP. Ik heb de motor één keer gebruikt in een SSCN wedstrijd en dat leverde gelijk een wijziging in de reglementen op. De Alfa staat iets hoger op zijn poten dus daar zal het effekt wat minder zijn.


De stickers die eigenlijk op deze wagen in het rood zouden horen zijn nergens meer leverbaar. Gelukkig is het spuiten goed gelukt en hoeft er nergens iets weggestickerd te worden. Als finishing touch heb ik nog wel geprobeerd het Alfa Romeo embleem in de grille te schilderen. Als je er snel voorbij loopt merk je niet eens dat de slang er in ontbreekt.


De auto rijdt best lekker. Op de grens gaat hij leuk driftend de bocht door in plaats van om te vallen, dat gebeurt pas als je het echt te gek maakt. Een leuk speledingetje om er bij te hebben.